Senana (Senamesa), biskupa oraz
św. Jana Bożego, zakonnika
8 marca

Senan urodził się w hrabstwie Clark (Irlandia), ok. roku 488. Po ukończeniu edukacji u św. Natalisa został duchownym i założył parafię znaną dziś jako Templeshannon. Senan pielgrzymował także do Rzymu a po powrocie (520 r.) przyczynił się do powstania szeregu Kociołów na wybrzeżu Irlandii (np. Inniscarra w pobliżu miasta Cork). Około roku 534 osiadł on na wyspie Scattery (u ujścia rzeki Shannon), założył opactwo i szkołę oraz ustanowił biskupstwo. Na wyspie powstał klasztor a wstępu tam nie miały kobiety.

Legenda mówi, że pewnego dnia do brzegów wyspy dotarła umierająca kobieta - Cannera - i poprosiła o Eucharystię. Senan i ją zatrzymał na brzegu, gdyż reguła klasztoru zabraniała kobietom wstępu na jego teren. Cannera przypomniała wtedy biskupowi, że Chrystus cierpiał za wszystkich ludzi - zarówno za mężczyzn, jak i za kobiety. Dodała, że w niebie jest przygotowane miejsce także dla kobiet, co więcej - wśród ludzi szczególnie bliskich Jezusowi były również kobiety.
Senan udzielił Cannerze Komunii św., a gdy umarła pozwolił pochować ją na brzegu wyspy.

Sam zmarł na wyspie 8 marca 544 r. i na niej został pochowany; przyczynił się do rozpowszechnienia chrześcijaństwa w Irlandii.



Jan Boży urodził się w Portugalii w r. 1495. Początkowo prowadził życie pasterza, później zaciągnął się do wojska. Nawrócił się w Granadzie (Hiszpania) dzięki Janowi z Avila. W 1540 r. postanowił zaopiekować się osobami ubogimi, chorymi oraz upośledzonymi umysłowo; służył też pomocą więźniom, prostytutkom i zaniedbanym dzieciom z ulicy.

Zmarł 8 marca 1550 r. Jest patronem chorych i pielęgniarzy a także drukarzy i księgarzy.

***

To jest wielkie zadanie, jakie stoi przed człowiekiem: pójść odważnie do świata, kłaść podwaliny pod przyszłość, by była otwarta na Dobrą Nowinę.

(Jan Paweł II, z homilii, Legnica 1997 r.)

Opracowała Maria Krasnosielska