Św. Guntrama, króla
28 marca

Czwarty syn Klotara I, król Burgundii i dużej części Akwitanii w latach 561 - 592. Za życia cieszył się wśród poddanych wielką popularnością, po śmierci zaczęto uważać go za świętego, mimo, że czasami ulegał ludzkim słabościom - rozwiódł się z żoną i miał syna (lekarza) z inną kobietą, skazaną później na karę śmierci.
Guntram zrozumiał zło, które popełnił - dużo pokutował i przejawiał wielką gorliwość religijną.

Kiedy jego ziemię zaczęła pustoszyć epidemia, znana pod nazwą "ognia św. Antoniego", pilnował, aby najbiedniejsi i dotknięci chorobą mieli opiekę. Narzucił sobie surowe posty, a w końcu - aby ocalić swój lud - złożył siebie jako ofiarę Boskiej sprawiedliwości.
Guntram był władcą sprawiedliwym i gorliwie krzewił wiarę. Wniósł też znaczny wkład w organizację trzech synodów, hojnie uposażył kościoły i klasztory.

***

Zło, które komuś wyrządziłeś,
wróci do ciebie, niczym bumerang.
Podobnie jak powróci do ciebie radość,
którą sprawiłeś w czyimś sercu.

***

Z każdej dobrej drogi można zbłądzić,
z każdej złej drogi można zawrócić.

Opracowała Maria Krasnosielska