Świętego Marka Ewangelisty
25 kwietnia

Zgodnie z tradycją św. Marek jest autorem drugiej - najstarszej Ewangelii. W Nowym Testamencie jest niekiedy nazywany Janem Markiem. Jest synem Marii i krewnym Barnaby. Matka Marka była prawdopodobnie właścicielką domu, w którym mieścił się Wieczernik i gdzie później spotykali się chrześcijanie, być może do niej należał również ogród Getsemani.
Marek towarzyszył św. Pawłowi w jego podróżach misyjnych i razem z nim udał się do Rzymu. Później podróżował już tylko z Barnabą.
Podczas pobytu w Rzymie Marek zetknął się ze św. Piotrem a słuchając go, spisywał historię Jezusa z Nazaretu. Jego Ewangelia jest dokładnym zapisem miejsc i czynów Zbawiciela widzianych oczyma Piotra, powstała w języku greckim i była prawdopodobnie skierowana do chrześcijan nawróconych z pogaństwa. Wiele danych wskazuje na to, że odbiorcy Ewangelii Marka nie byli Żydami i nie mieszkali w Palestynie. Egzegeci uważają, że Ewangelia ta powstała po roku 67, ale przed 70.
Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na Marka, jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii.

Marek zginął jako męczennik za czasów cesarza Trajana, ok. roku 68.

W ikonografii atrybutami św. Marka są: księga, lew ze skrzydłami u stóp, drzewo figowe i zwój. Św. Marek jest patronem pisarzy, notariuszy, murarzy, koszykarzy i szklarzy; w Polsce uważany jest za patrona wiosennych zasiewów, często przyzywany jest także w sprawach pogody.
Miastem szczególnie poświęconym św. Markowi jest Wenecja.

Ewangelię Marka można podzielić na trzy części: Markowi chodziło przede wszystkim o wykazanie, że Jezus jest Synem Bożym - szczególnym świadectwem synostwa Bożego są cuda dokonane przez Jezusa oraz tytuły, którymi On sam się określa ("Syn Człowieczy") albo aprobuje ("Mesjasz").



***


Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, kto zaś nie uwierzy, będzie potępiony.

(Mk 16, 16)





W Poznaniu Kościół pw. św. Marka Ewangelisty znajduje się na os. Czecha 110.




Opracowała Maria Krasnosielska