Wspomnienie św. Szymona z Lipnicy, prezbitera
oraz św. Fryderyka, biskupa i męczennika
18 lipca

Szymon z Lipnicy - urodził się prawdopodobnie ok. roku 1435 - 1440 w Lipnicy pod Bochnią.

Studiował w Akademii Krakowskiej, a pod wpływem kazań Jana Kapistrana wstąpił do zakonu bernardynów. Był gwardianinem konwentu bernardynów w Tarnowie, następnie został kaznodzieją klasztornym i katedralnym w Krakowie.

Prowadził ascetyczny tryb życia i spieszył z pomocą ludziom w potrzebie.

Zmarł w Krakowie podczas zarazy w roku 1482, gdy pomagał umierającym.





Fryderyk - potomek możnego rodu fryzjerskiego został wychowany przez duchownych w Utrechcie.
Odznaczał się wielką pobożnością i wiedzą religijną. Biskup Rykfryd udzielił mu święceń kapłańskich i powierzył zadanie nauczania katechumenów. W roku 820 Fryderyk objął po nim biskupstwo - sakrę biskupią przyjął w obecności cesarza Ludwika Pobożnego i za jego radą postanowił zwalczać resztki pogaństwa we Fryzji, dokąd wysłał swoich najgorliwszych współpracowników. Sam poświęcił się pracy na wyspie Walcheren, gdzie szerzyły się kazirodcze małżeństwa. Dzięki wytrwałej modlitwie, postom, napominaniu i nieprzerwanej pracy udało mu się zlikwidować wiele niedozwolonych związków oraz przyprowadzić do Boga skruszonych grzeszników. Kiedy usłyszał o niemoralnym życiu drugiej żony cesarza udał się na dwór i śmiało ją upomniał, przez co ściągnął na siebie gniew i nienawiść jej męża.

Zginął w roku 838 napadnięty i przebity mieczem, po odprawieniu Mszy św. Umierając modlił się słowami psalmu 116: "Będę sławić Pana w krainie żyjących".

***

Moje kroki
umocnij w Twoim słowie
i nie daj nade mną władzy
żadnej przewrotności!

(Ps 119, 133)

Niech wesprze mnie Twa ręka
bo wybrałem Twoje przykazania.

(Ps 119, 173)

Opracowała Maria Krasnosielska