Czas jest wielkim darem Bożym, mamy czas pracy i odpoczynku. Ale stwierdzenie to
nabiera szczególnej wagi i znaczenia, gdy odnosimy je do czasu przeżywanego w
ramach roku liturgicznego. Jest on bowiem w całości wypełniony wielką
Rzeczywistością, której na imię Jezus Chrystus. Jego dzieło zbawienia
jest ciągle i ciągle na nowo obecne i żyje w Kościele. Dzięki temu w
roku liturgicznym realizuje się uwielbienie Najwyższego Boga przez
Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym i napełnienie człowieka łaską zbawienia.
Minęły wakacje, rozpoczął się miesiąc październik - szczególny czas, czas Różańca Świętego.
Październik - miesiąc chłodnych poranków, babiego lata, przedłużających się zmierzchów, pustoszejących pól, jest także miesiącem Matki Bożej Różańcowej.
Biografia Maryi to towarzyszenie Synowi.
Chrystus włączał swoją Matkę we wszystkie akcje zbawcze - ważniejsze wydarzenia: Nazaret, Betlejem, Jerozolima, publiczna działalność ( Kana ), Krzyż, Zesłanie Ducha Świętego. Ten udział w dziejach zbawienia jest przedmiotem rozważań tajemnic Różańca Świętego.
Medytacji tajemnic towarzyszy szept zdrowasiek. Ktoś powiedział, że różaniec to modlitwa nieustannie powtarzanego "kocham". Kocham Ojca za przygotowanie i realizowanie zbawienia, kocham Syna Bożego za Odkupienie, kocham Miłość Ducha Świętego za uświęcenie i prowadzenie do wspólnej Ojczyzny, kocham za Matkę.
Różaniec jest modlitwą odejścia od siebie, modlitwą, w której "nie widać człowieka", brak litanii ludzkich potrzeb. Nic ze mnie nie jest ważne, liczą się przede wszystkim Boże Słowa, Jego Tajemnice. Różaniec jest w tym względzie odbiciem hymnu maryjnego: Wielbij duszo moja Pana - za wszystkie Boże wspaniałości.
Październik to czas dany nam, abyśmy w łączności z Maryją przeżywali zbawcze wydarzenia, abyśmy Bogu umieli powiedzieć kocham i wielbili Go za otrzymane łaski.
Spraw Panie, abym nie przespał tego czasu. Amen.
