Wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy
22 listopada

Według legendarnych przekazów Cecylia pochodziła z rodu rzymskich patrycjuszy. W młodości złożyła ona ślub czystości, ale rodzice zmusili ją do zamążpójścia. Jej mężem został poganin, Walerian. Cecylia wymogła na nim, aby uszanował jej śluby (co ten uczynił) i pomogła mężowi oraz jego rodzinie poznać Boga, a także przyjąć chrzest. Kiedy wybuchło prześladowanie chrześcijan mąż Cecylii został stracony, a ją poddano torturom - zamknięto w jej własnym domu w rozpalonej łaźni, a kiedy po trzech dniach nadal żyła i nie chciała wyrzec się wiary - ścięto.
Prawdopodobnie miało to miejsce za panowania Marka Aureliusza lub Lucjusza Aureliusza Kommodusa między rokiem 161 a 192.

Już w IV wieku wzniesiono ku jej czci bazylikę na Zatybrzu.

W roku 822 znaleziono w Rzymie (w katakumbach św. Kaliksta) dobrze zachowane ciało młodej dziewczyny, w której rozpoznano Cecylię. Leżała ona na prawym boku, miała rozpuszczone włosy, a na jej szyi widoczna była rana od cięcia mieczem. Ręce wyciągnięte wzdłuż ciała ułożone były w geście wskazującym wiarę w Trójjedynego Boga. W roku 1583 papież Grzegorz XIII powołał Kongregację Muzyków Rzymskich pod jej patronatem - legenda bowiem głosi, że Cecylia grała na (znanych wówczas w Rzymie) wodnych organach.

Św. Cecylia jest patronką muzyki kościelnej, chórzystów, lutników, muzyków, organistów i zespołów wokalno - muzycznych.

***

Świat jest piękny, ponieważ można nucić piosenkę lub ją pogwizdywać. Kiedy śpiewamy, nasza dusza zbliża się do Stwórcy.

***

Panie, uzdrów mnie i niech znikną z mojej duszy ciemne siły, a na ich miejscu niech zabłyśnie światło.

Opracowała Maria Krasnosielska