Wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa
19 stycznia

Urodził się 17 stycznia 1824 roku w Korczynie k. Krosna. Chodził do miejscowej szkoły elementarnej, natomiast dalsze nauki pobierał w Rzeszowie. W wieku 16 lat wstąpił do niższego seminarium duchownego w diecezji przemyskiej a w roku 1860 rozpoczął studia teologiczne w wyższym seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1864, po czym podjął pracę duszpasterską w Samborze. Nieprzeciętnie uzdolniony uzyskał (w Rzymie) doktorat z teologii dogmatycznej i prawa kanonicznego. Po powrocie podjął obowiązki, najpierw wykładowcy w seminarium, następnie dziekana i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1900 został biskupem przemyskim - starał się wprowadzać w czyn postępową myśl społeczną papieża Leona XIII: pomagał tworzącej się klasie robotniczej, opiekował się najuboższymi i szukał miejsca dla Kościoła w społeczeństwie przemysłowym. Starał się również o budowę nowych kościołów i kaplic oraz o odnowę już istniejących. Często wizytował parafie i zachęcał wiernych do udziału w nabożeństwach eucharystycznych. Z jego inicjatywy powstawały kuchnie dla ubogich, schroniska dla bezdomnych i szkoły gospodarcze dla dziewcząt. Dzięki niemu rozwijała się kultura i czytelnictwo na wsi.
Józef Pelczar był również inicjatorem Bractwa Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej i założycielem Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego.

Zmarł 28 marca 1924 roku w opinii świętości. Beatyfikowany został w Rzeszowie 2 czerwca 1991r. przez Jana Pawła II, a kanonizowany 18 maja 2003 roku w Rzymie.


***


Ideały młodości nie świadczą o naiwności
i nie należy o nich zapominać w dorosłym życiu.



***


Jeśli spotkasz krzyż na drodze,
jeśli ciężko będzie Ci,
nie mów nigdy - już nie mogę,
tylko - Jezu, pomóż mi.






Opracowała Maria Krasnosielska