Została umęczona podczas prześladowań za cesarza Dioklecjana około roku 304, w wieku dwunastu lat. Stała się jedną z najbardziej znanych męczenniczek rzymskich. Opis jej męki pochodzi z V wieku i nie jest całkowicie wiarygodny, pokazuje jednak wielką odwagę i wiarę Agnieszki, która wszystko potrafiła poświęcić z miłości do Jezusa. Św. Ambroży pisze: "Udała się na miejsce kaźni szczęśliwsza niż inne, które szły na swój ślub".
Agnieszka pochowana została przy Via Nomentana, a cesarz Konstantyn wybudował bazylikę ku jej czci.
Ikonografia przedstawia ją przyodzianą w tunikę i dalmatykę wraz z atrybutami - gołąbkami i barankami (symbolami niewinności i łagodności).
Jest ona patronką czystości, dziewic, ogrodników i dzieci.
Wincenty
Urodził się 21 kwietnia 1795 roku w Rzymie. W roku 1818 ukończył studia uniwersyteckie, uzyskując doktorat z filozofii i teologii. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie.
Przez całe życie Wincenty ofiarnie działał jako duszpasterz, kapelan i ceniony spowiednik. Marzył, aby pozyskać dla Boga wszystkich niekatolików, zwłaszcza zaś mahometan. Zakładał on stowarzyszenia cechowe dla robotników, szkoły rolnicze, towarzystwa pożyczkowe, sierocińce i ochronki dla dzieci. Powołał do istnienia Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego (pallotyni), uważany jest również za pioniera Akcji Katolickiej, której celem była praca misyjna w środowisku miejskim. Wincenty jest także autorem nowatorskiego programu, który zakłada współpracę w apostolstwie ludzi świeckich i kapłanów.
Zmarł w roku 1850 - powodem było ciężkie przeziębienie, którego najprawdopodobniej nabawił się w zimną, deszczową noc, gdy oddał swój płaszcz żebrakowi.