Wspomnienie św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła
24 stycznia

Urodził się niedaleko Annecy w Sabaudii w roku 1567. Już jako młody chłopiec zdradzał skłonność do stanu duchownego, tonsurę otrzymał w jedenastym roku życia. Wkrótce wyjechał do Paryża na studia teologiczne i filozoficzne, a następnie do Padwy, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego i cywilnego. Po powrocie do domu przyjął święcenia kapłańskie i z heroizmem oddał się pracy misyjnej w Chablis - twierdzy kalwinizmu. W roku 1602 został powołany na biskupa Genewy: pracował zarówno wśród duchowieństwa jak i ludu, głosił także nauki wielkopostne poza granicami swojej diecezji. W roku 1610, z pomocą hrabiny de Chantal, założył zakon wizytek, znany obecnie jako zakon św. Joanny Franciszki. Jest on także autorem kilku instrukcji wychowania wiernych oraz dzieła: "Wstęp do życia pobożnego" (Filotea - albo droga do życia pobożnego) ukazującego, w jaki sposób można uświęcić zwyczajne życie oraz mającego na celu doprowadzić czytelnika do miłości Boga i naśladowania Chrystusa.

W epoce odznaczającej się fanatyzmem i zaciekłością sporów św. Franciszek odznaczał się wprost wyjątkową łagodnością i umiarem. Jego duszpasterska gorliwość, troska o uświęcenie świeckich i przystosowanie życia religijnego do nowych potrzeb jest kamieniem milowym w historii życia duchowego.

Franciszek umarł w roku 1622 ze słowem "Jezus" na ustach, kanonizowany został w roku 1665.

Jest on patronem pisarzy, poetów i dziennikarzy.

***

I znowu dzionek kończy się, składam go, Panie, w ręce Twe.
Weź to, co dobre, radosne, prawe,
odrzuć, co było złe, smutne, liche.
Z błogosławieństwem Twoim chciałbym odpocząć
i jutro znowu dobrze czynić.

Opracowała Maria Krasnosielska