Św. Apoloniusza, męczennika
18 kwietnia

Po Marku Aureliuszu na tron cesarski w roku 180 wstąpił jego syn, Kommod. Mimo swego przewrotnego usposobienia nie był on okrutny dla chrześcijan - początek jego panowania przyniósł nawet pewne złagodzenie praw. W tym czasie nawróciło się wiele wpływowych osób, między innymi rzymski senator - Apoloniusz.
Jeden z jego niewolników, Sewerus, oskarżył go, że jest chrześcijaninem. Na mocy niejasno sformułowanego przepisu z czasów Marka Aureliusza, sam Sewerus został skazany na śmierć (dekret karał nie tylko oskarżonych lecz również oskarżycieli). Po wykonaniu na nim wyroku sędzia wezwał Apoloniusza, aby ten wyrzekł się wiary, gdy odmówił, sprawę oddano pod osąd senatu rzymskiego.
Święty napisał wtedy apologię religii chrześcijańskiej, którą wygłosił następnie przed zgromadzeniem. Ta wspaniała mowa nie zrobiła jednak na senatorach żadnego wrażenia. Apoloniusz został skazany dekretem senatu za odmowę wyrzeczenia się wiary.

Ścięto go w szóstym roku panowania Kommoda, ok. roku 185.

***

Niech Pan umocni naszą odwagę,
byśmy potrafili zostawić to, co przeszło
i mocno chwycili się tego,
co będzie fundamentem naszej przyszłości

***

Kto chce zdobyć ludzi,
musi w zastaw dać własne serce.

(Adolf Kolping)

Opracowała Maria Krasnosielska