Wspomnienie św. Bonifacego,
biskupa i męczennika
5 czerwca

   Urodził się ok. roku 673 w Anglii. Na chrzcie otrzymał imię Winfryd. Od trzynastego roku życia wychowywał się w klasztorze benedyktyńskim pod Exeter. Czując pociąg do służby Bożej został zakonnikiem.
Święcenia kapłańskie otrzymał około trzydziestego roku życia. Po święceniach opat wyznaczył mu funkcję kierownika szkoły w Nursling. Jako benedyktyn przyjął imię Bonifacy. Ewangelizował Germanię. Jego misyjny trud wydawał niezwykłe owoce - w krótkim czasie chrzest przyjęło kilka tysięcy pogan. Papież Grzegorz II udzielił Bonifacemu święceń biskupich i dał mu pełnomocnictwa konieczne do prowadzenia akcji misyjnej. Korzystając z uprawnień metropolity misyjnego Bonifacy mianował licznych biskupów, założył wiele placówek stałych, od tychże biskupów zależnych oraz powołał do istnienia klasztory benedyktynów i benedyktynek. Dzięki poparciu księcia Odilona zdołał przywrócić karność kościelną. Dbał o jedność w Kościele i pozostawał w stałej łączności ze Stolicą Apostolską.
Gdy miał 80 lat udał się na misje do Fryzji - tam został napadnięty i zamordowany przez pogan (5 czerwca 754 r.). Jego ciało przewieziono do Utrechtu, by pochować je w miejscowej katedrze. Jednak uczeń Bonifacego - św. Lull, zabrał je do Fuldy - tam bowiem Bonifacy chciał być pochowany. Co roku przy grobie św. Bonifacego zbiera się na narady Episkopat niemiecki.

Św. Bonifacy jest patronem Niemiec, diecezji w Fuldzie, Erfurcie, Moguncji oraz diecezji łomżyńskiej i archidiecezji warmińskiej.
Jest także patronem kasjerów, krawców, księgarzy i piwowarów.

***

Panie, spraw, abyśmy dzięki św. Bonifacemu zawsze przestrzegali wiary, której nauczał i za którą przelał krew.
Pozwól nam świadczyć o swojej wierze czynami.

Opracowała Maria Krasnosielska