Błogosławionej Jolanty, zakonnicy
15 czerwca

    Jolanta (Jolenta) za życia nazywana była najczęściej Heleną. Urodziła się w Ostrzychomiu jako ósme dziecko węgierskiego króla Beli IV i Marii z cesarskiego rodu Laskarisów. Z jej najbliższej rodziny aż 4 osoby dostąpiły chwały ołtarzy: obie siostry - św. Kinga i św. Małgorzata Węgierska, ciotka - św. Elżbieta i stryjenka - św. Salomea.
Ówczesnym zwyczajem Jolanta przybyła, jako kilkuletnia dziewczynka, na dwór swej siostry Kingi, żony Bolesława Wstydliwego, do Krakowa i tu się wychowywała. W roku 1256 zaręczył się z Jolantą książę kaliski, Bolesław. Uroczysty ślub (za specjalną dyspensą papieską - Jolanta miała 14 lat), odbył się dwa lata później. Z małżeństwa urodziły się trzy córki: Jadwiga, Elżbieta i Anna.
Jolanta była wzorową żoną i matką, opiekowała się biednymi i chorymi, swoją postawą wywierała wielki wpływ na otoczenie, w życie domowe wprowadziła klimat ładu, spokoju, szczerej pobożności i miłości (jej małżonkowi nadano przydomek "Pobożny"). Mąż korzystał z umiejętności Jolanty, przy jej pomocy sprowadził do Kalisza, Gniezna, Obornik, Pyzdr i Śremu franciszkanów, uposażył klaryski w Zawichoście w trzy wsie, powiększył uposażenie cystersek w Ołoboku i benedyktynów w Mogilnie.
Po śmierci męża i szwagra (1279 rok), zwolniona już z obowiązków rodzinnych, Jolanta postanowiła oddać się wyłącznie zbawieniu własnej duszy. Wraz z siostrą Kingą wstąpiła do klasztoru klarysek w Nowym Sączu, a po śmierci Kingi przeniosła się do Gniezna.


Nekrolog z Lądu podaje datę jej śmierci na 17 czerwca 1298 roku, jednakże według nowo odkrytego dokumentu prepozyta gnieźnieńskiego - Mikołaja, wystawionego 26 grudnia 1303 lub 1304 roku, na którym Jolanta występuje jako świadek, datę jej śmierci należy przesunąć na czas po tym terminie.
Grób Jolanty zasłynął wkrótce łaskami i stał się miejscem pielgrzymek.

Formalnej beatyfikacji Jolanty dokonał 14 czerwca 1827 roku papież Leon XII. Uroczystości beatyfikacyjne w Wielkopolsce (na skutek trudności stawianych przez ówczesny rząd pruski) mogły się jednak odbyć dopiero w roku 1834.

W ikonografii bł. Jolanta przedstawiana jest w habicie klaryski, niekiedy klęczy obok św. Kingi.

***

Ten, kto słucha wewnętrznego głosu,
potrafi rozumieć nawet to,
co nie jest wyrażone w słowach.

Opracowała Maria Krasnosielska