Wspomnienie bł. Władysława z Gielniowa, prezbitera
25 września

Marcin Jan urodził się w Gielniowie koło Opoczna ok. roku 1440.

Po ukończeniu szkoły parafialnej kształcił się w Akademii Krakowskiej. W roku 1462 wstąpił do zakonu bernardynów, sprowadzonych do Krakowa 9 lat wcześniej przez św. Jana Kapistrana. W zakonie przyjął imię Władysław, tu prawdopodobnie odbył studia zakonne i otrzymał święcenia kapłańskie. Był on współautorem konstytucji, które zatwierdzone przez kapitułę prowincji i kapitułę generalną w Urbino (1490) stały się na pewien czas dla prowincji obowiązującym kodeksem prawnym.

Życie Władysława przepełnione było modlitwą i duchem pokuty. Praktykował on umartwienia: post, biczowanie, włosiennicę. Miał szczególne nabożeństwo do Męki Pańskiej, Imienia Jezus i do Najświętszej Maryi Panny. Zasłynął jako wybitny kaznodzieja i twórca pieśni religijnych w języku polskim. Dwukrotnie pełnił funkcję prowincjała bernardynów. W roku 1504 został gwardianem przy kościele św. Anny w Warszawie. Był człowiekiem bardzo skromnym.

Zmarł 4 maja 1505 roku, w kilka tygodni po ekstazie, jaką przeżył podczas kazania w Wielki Piątek.
Papież Benedykt XIV zatwierdził beatyfikację Władysława z Gielniowa 11 lutego 1750 roku.

Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się w Polsce 3 sierpnia.

***

Każdy z nas pragnie miłości, wsparcia, szacunku i poważania.
Dlatego większość tęskni za darem, który byłby wyrazem miłości.
Jeżeli włożę w dar swoje serce,
dotrze on do drugiego człowieka i ugasi jego pragnienie.

Opracowała Maria Krasnosielska