św. Jozafata Jana Kuncewicza, biskupa i męczennika
12 listopada
Jozafat urodził się ok. roku 1580 we Włodzimierzu Wołyńskim na
Ukrainie. Pochodził z prawosławnej rodziny o starych tradycjach kupieckich. Jako młody
człowiek udał się do Wilna, zdobyć kwalifikacje kupieckie i prowadzić rodzinne
interesy - tam zbliżył się do unitów i wyznał wiarę katolicką, a w roku 1604 wstąpił
do zakonu bazylianów. Już jako mnich trafił do Płocka, gdzie został opatem klasztoru
a następnie biskupem. Swoją głęboką wiedzą teologiczną i wielką miłością starał się
jednać skłóconych na tle religijnym mieszkańców miasta. Wzbudził tym niechęć
prawosławnych, z których rąk poniósł później męczeńską śmierć - zginął w Witebsku
12 listopada 1623 r. Jego ciało mordercy wrzucili do Dźwiny, skąd wydobyto je i
przeniesiono do Płocka. Uczestnicy zbrodni, skazani na śmierć, prawie wszyscy się
nawrócili.
Już w roku 1642 został przez papieża Urbana VIII ogłoszony błogosławionym,
a kanonizowany był w roku 1876 r. przez papieża Piusa IX.
Relikwie świętego od roku 1949 znajdują się w Bazylice św. Piotra w Rzymie.
***
Twoja dyspozycyjność do wykonywania z odwagą i bez kalkulacji tego wszystkiego, o co prosi cię Bóg, jest termometrem świętości. Bóg potrzebuje przyjaciół, na których mógłby liczyć. Znajduje ich jednak niewielu. Tych, którzy odpowiadają na Jego wezwanie, wiedzie na najwyższe szczyty doskonałości, pozwalając im doprowadzić do końca najszlachetniejsze przedsięwzięcia, które zostały zapisane złotymi literami w księdze życia.
Opracowała Maria Krasnosielska