Bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy, patronki Dzieł Misyjnych w Polsce
6 lipca

    Maria Teresa urodziła się w roku 1863 w Austrii, jako pierwsze z 9 dzieci Józefiny i Antoniego Ledóchowskich. Pochodziła z arystokratycznej rodziny, była hrabiną, została damą dworu. Jej stryj, Mieczysław, był prymasem i prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, siostra, Urszula - założycielką Urszulanek szarych, brat - przełożonym generalnym jezuitów. Teresa, wszechstronnie utalentowana, od najmłodszych lat pisała wiersze i malowała, posiadała także uzdolnienia aktorskie i muzyczne. Choroba (tyfus, ospa) na wiele tygodni uwięziła ją w łóżku, stwarzając zagrożenie życia. Był to jednocześnie czas jej dojrzewania duchowego - w sercu Teresy zrodziło się pragnienie oddania się na służbę Bogu. Śluby zakonne złożyła w roku w roku 1896. Rozwinęła szeroką akcję misyjną na rzecz Afryki, założyła szereg stowarzyszeń powołanych do walki z niewolnictwem, które w roku 1894 przekształciły się w Sodalicję św. Piotra Klawera dla Misji z siedzibą w Salzburgu, której celem miało być niesienie wszelkiego rodzaju pomocy misjonarzom w Afryce (dzieło pobłogosławione zostało przez papieża Leona XIII). Wiele pisała, zakładała drukarnie i wydawała pisma misyjne w różnych językach (Echo z Afryki, Murzynek). Nazywano ją "Matką Afryki". Za życiowe hasło obrała słowa: "Z rzeczy Boskich najbardziej Boską jest współdziałanie w zbawieniu dusz".

Zmarła w roku 1922 w Rzymie. Została beatyfikowana przez papieża Pawła VI 25 września 1975 roku. W dekrecie beatyfikacyjnym napisano: "W okresie, kiedy możliwości apostolskie kobiet były jeszcze bardzo ograniczone, Maria Teresa uprzedziła to, co dopiero po latach miało nadejść".



***



Panie, bądź światłem mojego życia i drogowskazem,
kiedy tonę w ciemnościach.





Opracowała Maria Krasnosielska