Bł. Marii Teresy Ledóchowskiej,
dziewicy, patronki Dzieł Misyjnych w Polsce
6 lipca
Maria Teresa urodziła się w roku 1863 w Austrii, jako pierwsze z
9 dzieci Józefiny i Antoniego Ledóchowskich. Pochodziła z arystokratycznej rodziny, była
hrabiną, została damą dworu. Jej stryj, Mieczysław, był prymasem i prefektem Kongregacji
Rozkrzewiania Wiary, siostra, Urszula - założycielką Urszulanek szarych, brat -
przełożonym generalnym jezuitów. Teresa, wszechstronnie utalentowana, od najmłodszych
lat pisała wiersze i malowała, posiadała także uzdolnienia aktorskie i muzyczne.
Choroba (tyfus, ospa) na wiele tygodni uwięziła ją w łóżku, stwarzając zagrożenie życia.
Był to jednocześnie czas jej dojrzewania duchowego - w sercu Teresy zrodziło się
pragnienie oddania się na służbę Bogu. Śluby zakonne złożyła w roku w roku 1896.
Rozwinęła szeroką akcję misyjną na rzecz Afryki, założyła szereg stowarzyszeń powołanych
do walki z niewolnictwem, które w roku 1894 przekształciły się w Sodalicję św. Piotra
Klawera dla Misji z siedzibą w Salzburgu, której celem miało być niesienie wszelkiego
rodzaju pomocy misjonarzom w Afryce (dzieło pobłogosławione zostało przez papieża Leona
XIII). Wiele pisała, zakładała drukarnie i wydawała pisma misyjne w różnych językach
(Echo z Afryki, Murzynek). Nazywano ją "Matką Afryki". Za życiowe hasło obrała słowa:
"Z rzeczy Boskich najbardziej Boską jest współdziałanie w zbawieniu dusz".
Zmarła w roku 1922 w Rzymie. Została beatyfikowana przez papieża Pawła VI 25 września
1975 roku. W dekrecie beatyfikacyjnym napisano: "W okresie, kiedy możliwości apostolskie
kobiet były jeszcze bardzo ograniczone, Maria Teresa uprzedziła to, co dopiero po latach
miało nadejść".
***
Panie, bądź światłem mojego życia i drogowskazem,
kiedy tonę w ciemnościach.
Opracowała Maria Krasnosielska